Bir bitiş gerekti bana. kendi içimde. yüreğimin tam da şurasında. şu yakan tarafında. söndürmem gerekiyordu artık acımı. napsam olmadı ben de "...vazgeçtim gözlerinden, vazgeçtim sözlerinden.........". kendi için yaşamalı insan dedim şimdiye kadar hep öyle aldım elime kalemi hep seni susturdum içimde sus biri duyacak seni sevdiğimi kızacaklar bana diye hep daha yüksek sesle güldüm. ama olmuyormuş en başta ben, kendim için değil senin için yaşamışım. umutla. sevgiyle. delice. katillik bana göre değil. ama artık öldürmem gerekiyor birini. içimdeki seni. peki ben bi daha sana küsemicek miyim. omuz sallayıp dudak bükemicek miyim. evet yapmıcam hiçbirini. içim de acımayacak zamanla. "daha çok zaman" çarem olacak benim. ona sarılıp uyucam ben. geçmiş değil de gelecek olacak benim hayatımda. bugün güneş doğana dek bitircem. her doğan umuduma bir kez daha vurcam. anca öyle adam olacaklar biliyorum ancak öyle büyük bi kız olabilcem ben. ve göreceksin hep çocuk kalmak isteyen ben büyücem "zamanla".
