Sevmiyorum zoraki sevmeleri. Zoraki gitmeleri. Ve zoraki kalmaları. Hiçbir şey zorla olmamalı şu hayatta. Ne dilerse yapabilmeli insan. Kimseye bağlı kalmadan. Ayıpmış günahmış sadece kendi karar vermeli. Kendi küçük devletini kurmalı dünyasında. Benzer dünyalardan sıkıldım ben. Birbirine özenen hayatlardan. Farklı olmaktan çekinen yüzlerden. Ayak uydurmak, çıkıntılık yapmamak deyimleri yönetir olmuş bizleri. Kınanmaktan korkan ruhlarımız var. Çekingen, içine kapanık, gerçeğin yüzde onunu yansıtan belki de tamamen sahte ruhlar. Her güne ve kişilere özel maskeler takınmak huy olmuş. Ne ilginçtir ki kimse garipsemiyor. Yanlışlar öyle hakim olmuş ki benliğimize doğru yapana şöyle bir bakılıyor. Doğru- yanlış nedir genellenebilir mi ? Kolayı; genellemek olduğuna göre evet. Çünkü biz zoru sevmeyiz, uğraşamayız hiçbir şey için. Her şey hemen olsun da "nasıl" ı önemli değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder