Dünyanın koskoca bir insan olduğunu hayal edelim. İçinde binlerce kişilik. Cüssesine yakışır binlerce sıkıntı. Ve koskoca heybesine yüklediği mutluluk parçaları. Heybeye sıkıştırılır mı mutluluklar? Mutluluk anlarınızı nasıl tarif ettiniz şimdiye kadar ve hangi kelimeler o güçlü duyguları ufacık hale getirdi. Bazen tarif bile etmek istemediniz dimi nasıl anlatılır bilmiyorum ki dediniz çoğu zaman. Yere göğe sığamadınız hatta. İçinizde kopan coşku havai fişekler kadar güçlü ve eğlenceliyken insanların yorumlarıyla durgunlaşmak istemediniz. Öyleyse dünya nasıl anlatsın mutluluğunu? Kime ne şekilde ve nasıl tarif etsin yaşanılanları. Belki anlatsa dinlenmeyecek belki de her zamanki gibi bi tükürüp geçecekler sevinç çığlığı atan ağzına nerden bilecek? O da küsmüş bizim gibi içindekilere. Duygularına kişiliklerine dönmüş sırtını "git burdan artık anlatmıcam ne yapsam yaranamıyorum" demiş. Gerçekten de yaranamıyor haklı. Dünya bir insan senin gibi benim gibi. kötüsüyle iyisiyle. Güzelliklerini görüp teşekkür etmek yerine sürekli bedduayla bağırırsak ona küsmesini nasıl garip karşılayabiliriz ki. Haklı. Onunla bi el sıkışmayı hangimiz denedi. Her sabah uyandığınızda off yine mi sen deyip gözlerimizi kapattık, yorganı çekiverdik başımıza o da büktü boynunu sonrasında gelen kötü olay zincirini bu durumda sizce o mu başlattı. "ilk sen kızdın ama" "ilk sen arkanı döndün bana" deme hakkı yok mudur onun şimdi. Günün sonrasında yoruldum hadi güzel birşeyler sun da sevineyim diyebilmeye yüzünüzün olması için sabah uyandığınızda önce bir günaydın deyin selamlayın onu. Birkaç iltifat edin, Her insan gibi o da sever eminim. Sonra da girin koluna ağırlık olmaz size daha da hafifletir yükünüzü. Tebessüm hediye eder size. Ve günün sonunda tüm yorgunluğunuzu alıverir üstünüzden. Siz uykuya dalarken başucunuzda bekler çünkü vefalıdır kendileri. Zarar gelsin sizi kimse üzsün istemez. Eğer hala ters gidiyorsa işleriniz bırakmayın buna devam edin sonunda gönlünü alacaksınızdır muhakkak:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder